تصاویر HD از کاروانسرای جلوگیر 

تصاویر بیشتر ...

کاروانسرای جلوگیر 

^{_{این بنا در جاده واقع در ۳ کیلومتری شمال غرب خونداب از توابع دهق شهرستان نجف آباد قرار دارد . نوع پلان آن چهار ایوانی و مربوط به دوران صفوی می باشد .در دوسوی اضلاع راست وچپ ورودی ده صفه کم عمق ردیف شده اند و در دوگوش راست وچپ ضلع شمالی دو برج مدور که به صورت گنبدی پوشش یافته اند ، مکانی برای حفاظت از اتفاقات احتمالی همچون حمله اشرار در ساخت دیوارهای گرداگرد کاروانسرا و در فرمهایی مناسب به فراوانی از سنگ های تراش خورده تراورتن بهره برده اند و نه تنها به پایداری دیوارها افزوده است که به لحاظ جلوه ظاهری نیز قابل توجه است . در بخش جان پناه پشت بام از آجر کاری مشبک استفاده شده است و برای مقاومت بیشتر بنا از فرم عمود چین آجر ها یاری جسته اند .در بالای سر در ورودی راهی برای حرکت و نگهبانی و احتمالا مقابله با اشرار وجود دارد . این کاروانسرا در مساحتی حدود ۳۷۰۰ متر مربع ساخته شده و به شماره ۹۰۴۷در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است .}}

این بنای بزرگ وتنومند که روزگاری دیرین ،کاروانیان خسته و فرسوده و از راه مانده را که پیوسته در برابر یورش راهزنان و دزدان بوده درخود جای داده تا ایشان لختی بیاسایند و در آسایش به سربرند. این کاروانسرا در روزگار کهن در سر راه " اسپاهان، چاله سیاه، هسنیجه، دماب ، روستای در، تیکن، گلپایگان " و درسر راه کاروان های بازرگانی و مسافری و در جایگاهی مهم، ازدیدگاه امنیت راههای بازرگانی، اقتصادی کشور بوده و نیز مرکز ایران زمین واصفهان را به گلپایگان و از آنجا به باختر ایران پیوند می داده است .
این بنا در جاده واقع در ۳ کیلومتری شمال غرب خونداب از توابع دهق شهرستان نجف آباد قرار دارد . نوع پلان آن چهار ایوانی و مربوط به دوران صفوی می باشد .

تصاویر کاروانسرای شهر دهق ((جلوگیر))

#تاریخچه دهق

از دیر باز زندگی و حرکت در دهق وجود داشته است. غار بافته‌های متعددی از کوه‌های اطراف آن به دست آمده است که چون توسط باستان شناسان تاریخ آن مشخص و ثبت نگردیده، ما هم نمی‌توانیم به آنها استناد کنیم. اما آثار و علائمی مانند رودخانه‌ای که هم اکنون از جنوب آن می‌گذرد، همچنین باقی‌مانده از دروازه‌های متعددی که در دهق و وجود قلعه، بر روی سنگ نوشته‌های قبور و آدب و سنن قومی آن مواردی است که ما متقاعد به قمت این شهر می‌نماید. بر روی سنگ قبرهای گورستان عمومی شهر تاریخی از ۱۲ یا ۱۴۳ (قمری) حک گردیده است ولی بر روی بعضی از اسناد یا سنگ نوشته‌های مشابه تاریخ بعد از الف را مشاهده نموده‌ایم که معنای بعد از هزار است. برای مثال بر روی سنگ قبری تاریخ ۲۹۹ بعد از الف (ه‍. ق) را نوشته بودند.

در سمت شمال دهق کوهی است که به نام کوه کافرها لقب گرفته است و مردم آن معتقدند زمانی که اسلام به ایران آمده عده‌ای از مردم دهق دین اسلام را نپذیرفته‌اند و پس از سال‌ها زندگانی در کوهستان‌ها به تدریج از میان رفته یا پایین کوه سرازیر شده و به اسلام گرویده‌اند.

#امامزاده قدیم شهر دهق

اماکن متبرکه در شهر دهق

دهق دارای يک مجموعه امامزاده است که در دامنه کوه لافرح که در مجاورت سيل گذر شهر قرار دارد به نام تقی ابن محسن ابن موسی ابن جعفر و در نزديکی اين بقعه چهاردختر از اولاد حضرت امام رضا (علیه السلام) قرار دارد که به بقعه (چهل دختران ) معروف است.

اين مجموعه امامزاده که زيارتگاه و مامن مردم و عاشقان اهل بيت عصمت و طهارت می باشد در سالهای اخير به همت همين عاشقات و علاقمندان عطرت پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بطور کلی بازسازی شده است. لازم به توضيح است که در حال حاضر فقط بقعه نقی ابن محسن ابن موسی ابن جعفر صورت ظاهری دارد و مابقی قبور پنهان می باشد.

در دهق مساجد قديمی وجود دارد که از جمله می توان مسجد جامع را نام برد که در نزديگی يک از هفت دروازه شهر و دارای درهايي از سنگ يک تخته و بزرگ بوده اند . اين مسجد که تاريخ بنايش به 700 سال پيش می رسد با خشت خام ساخته شده به صورت سقفهای کوتاه است و همچنين ستونهای سنگی يک متر در يک متر که شباهتهايي هم می توان گفت با شبستان مسجد جامع اصفهان دارد ولی بودن گچ بريها و در نهايت سادگی بدون تزيينات اما محکم و مقاوم ساخته شده است . همچنين روی اين شبستانها نيز يک سالن بزرگ ههمانند طبقه زيرين وجود دارد . نوع معماری اين مسجد به سبک ساختمان سلجوقيان می باشد.

#موقعيت_جغرافيايي_شهر_دهق

َشهر دهق با فاصله 95 کيلوتری غرب اصفهان قرار گرفته است و طبقه نوشته فرهنگ آباديهای ايران بر روی نقطه ای به مشخصات جغرافيايي 08/51 درجه طول شرقی از نصف النهار گرينويچ و عرض جغرافيايي با مدار 03/33 درجه عرض شمالی و ارتفاع 1958 متر از سطح دريا قرار گرفته است ، بيجا نيست . به آنچه از معرفی دهق در دايره المعارف فارسی آقای غلامحسين مصاحب تاليف سال 1345 نوشته شده ، اشاره ای می کنيم . ( . در شمال غربی شهرستان نجف آباد استان دهم ( اصفهان ) واقع گرديده است و دارای 13 آبادی است . ارتفاعات شمالی آن کوه صالح ( بلندترين قله 2000 متر از سطح دريا ) و ارتفاعات جنوبی کوه مکه ( بلندترين قله 1800 متر از سطح دريا هست و شعبه از رود مرغاب از کوههای آن سرچشمه می گيرد. شهر دهق در 62 کيلومتری شمال غربی نجف آباد است و شهر ديگرش علويجه می باشد.

دهق از لحاظ موقعيت خصوصی آن يا بعد مسافت ياد شده از اصفهان منشعب از شبکه راههای سراسری اصفهان – تهران و به فاصله 450 کيلومتری از سمت شمال و از سمت جنوب غربی به سمت جاده اشن منشعب از جاده نجف آباد ، خوزستان از شبکه راههای سراسری از سمت شمالغبری به طرف ميمه مرتبط می گردد که با توجه به حجم عبود و مرور وسايل نقليه سنگين باربری که از طرف شمال دهق بالاخص کاشان و نطنز و همچنين شهرهای حاشيه کوير برخوار به طرف خوزستان و بالعکس در حرکت می باشد به نطنز می رسد ، استفاده و تقويت راههای فوق الذکر و به خصوص از دهق تا جاده خوزستان ( از طرف اشن ) در آينده می تواند بسيار مفيد و اقتصادی واقع گردد. دهق از نظر زمين شناسی جزء فلات مرکزی ايران محسوب می شود.

آب و هوای شهر دهق از نوع معتدل و خشک است . دهق از داشتن آبهای سطحی مثل درياچه و رودخانه محروم است و آبهای آن شامل چند رشته قنات و چندی چاه می باشد. پوشش گياهی اين منطقه از تيره گياهان مناطق خشک مانند اسفند ، خارشتری ، تنباکوی وحشی و اشنون است. کوههای متعددی اطراف دهق را فراگرفته است.

دهق شهری آباد و متعد از منطقه کرون عليا و اولين شهر بخش (عربستان ) با وسعتی حدود 50 کيلومتر مربع بين گلپايگان ، نجف آباد ، ميمه و مورچه خورت و خوانسار محصور است که جمعيتی حدود 7710 نفر را در خود جای داده است . در لغتنامه دهخدا اين شهر بعنوان مرکز منطقه عربستان معرفی شده است . زيرا در لغت نامه دهخدا ، دهق محل شکنجه و يا سيل شکنجه اشاره شده است و در اين خصوص بزرگان و پيرمردان شهر می گويند حدود سال 1600 در زمان شاپورذوالا کتاف که در شوش حکومت می کرده . اين شهر محل نگهدار و تبعيد اسرا و زندانيان و اقوام مختلف از جمله اعراب بوده بر اساس اين هنوز هم پس از گذشت سالهای مديد از آن تاريخ لغات عربی در محاورت مردم به گوش می رسيد .

مردم شريف ، مقاوم و پر تلاش در صحنه کار و زندگی دهق بر اين اعتقادند که نام شهر ترکيبی از (ده) و (حق) است . اگر چه بواسطه وجود هفت دروازه و برجهای نگهبانی که سرای مصون ماندن از گزنده يا غيان دزدان و غارتگرا همچون رضا خان جعفر قلی و علی نقی چی که روزگاری با قلدری اموال مردم را به غارت می بردند ، بنا شده است . ليکن به خاطر مظلوميتشان در طول تاريخ هميشه ذيحق بودند و به همين جهت اينجا را ( ده حق ) می نامند و اعتقاد دارند ، نوشتن آن بصورت (دهق) دليل بر رد ادعا نيست بلکه در اثر گذشت زمان (ده حق) را دهق نوشته اند .